Piše: Božidar Proročić, književnik i publicista
Prvi krug predsjedničkih izbora koji su pred nama pokazao je svu snagu i slabosti političkog sistema u Crnoj Gori. Kandidati koje biramo u nedelju su izuzev jednog već dugo prisutni na političkoj sceni. U nedelju 19. marta ne biramo samo ko će predstavljati našu državu u narednih pet godina, već biramo kakav će da zapravo bude put naše države. Crna Gora teži da uđe u EU no taj ulazak prate brojne prepreke. Od dolaska ,,nove većine” nakon 30. avgusta 2020. godine malo šta je otišlo u pozitivnom pravcu i smjeru. Međusobna neslaganja sadašnje prividne većine u tehničkom mandatu otkrila su nepotizam, korupciju, brojne afere, jak uticaj ,,svetog trojstva SPC-Srbija-Rusija.” Novi ,,reformatori” su pokazali da su ,,gladni vlasti” u svojim evro-integracijskim procesima Crna Gora je zaustavljena njihovim podjelama ličnih intresnih sfera. Njihova međusobna optuživanja, proganjanja, neslaganja, podmetanja pokazali su da su itekako daleko od demokratije. Zadojeni svojim nacionaostičkim pogledima o ,,srpsko-ruskom svijetu” postali su njihovi ,,najbolji igrači” na lako zapaljivom Zapadnom Balkanu.
No ovdje moramo da jasno razdvojimo kult ličnosti od značaja i pogleda na nezavisnost naše jedine države. Ovo nije borba za pojedince ovo je borba za Crnu Goru i to moramo da jasno kažemo. Ovdje postoje samo dva puta. Prvi je put srpsko-nacionalističkih elemanata i njihovih intresa. Oni bi opet da prekrajaju državne granice, da nas udalje od EU da nas uvedu u grčki scenario da dozvole SPC da i dalje bude faktor nemira i nestabilnosti neko ko svojim dogmama i svojim sveštenstvom i klerom umjesto hrišćanstva propagira svetosavsku idelogiju krvi i tla. Pored toga nesumljivo je da bi njihova politika ugrozila intrese manjebrojnih naroda koji čine našu državu. U takvim okolnostima i sa predsjedničkim kandidatom iza kojeg stoji Vučić i drugi srpski eksponenti Crna Gora bi bila svedena na najmanji mogući ponižavajući nivo. Pored toga dosadašnji angažman ,,tehničke većine” je do saada itekako naštetio intresima Crne Gore na međunarodnom planu.
Ako želimo da sačuvamo i zaštitimo našu obnovljenu državnost iz 2006. godine onda moramo da se odgovorno odosimo prema njoj. Iako je nakon 2006. godine malo toga učinjeno da se suverenističko-indipendistički blok ojača da se kroz obrazovne i institucionalne sisteme Crna Gora značajnije učvrsti živjelo se na slavama i salvama lovorike koje su nas i dovele sada do borbe za opstanak za našu državu jer ovu borbu jedino tako i doživljavam. Zato na predstojećim izborima treba da biramo građansku, multikulturalnu, antifašističku, evropsku, modernu pro-zapadnu državu koja će svojom politikom biti dio porodice evropskih naroda. Ne smijemo zaboraviti sve brojne nepravde koje smo doživjeli na putu izgrađivnja nađe države, neše vječite težnje. Jednom smo državu izgubili i nakon duge je borbe povratili. Nemamo taj luksuz da narednim generacijama kao ni sadašnjim oduzmemo budućnost nemamo to pravo. Borba svim demokratskim sredstvima mora nam biti jedini primarni cilj. Da li će doći do pomirenja teško je da će doći jer su to pogledi na dva potpuno različita koncepta jedan je građanski multikulturalni i antifašistički drugi je nacional-crkveno-šovinističko-sluganski. Zato podrška proevropskom kandidatu a ne kandidatu SPC i Srbije je podrška i budućnosti Crne Gore. Na kraju krajeva ,,novi oslobodioci od 30. avgusta, 2020 godine” su vrlo brzo se ogrnuli svoje paradne i četničke uniforme kao simbol svog ,,nacionalnog preporoda” a zapravo to su simboli mračnjaštva i kolaboracionista iz perioda II Svjetskog rata a mi ipak dovoljno poznajemo noviju istoriju da znamo ko je bio na čijoj strani.
U pamet se Crnogorci i građani Crne Gore, ne dozvolimo da na čelu naše države dođu neki novi-stari ,,lideri srpsko-ruskog sveta” jer dejstvo takve politike gledamo svaki dan u Ukrajini. Mi zaslužujemo da živimo u Crnoj Gori koja pripada svima nama a ne samo njenim ,,političkim elitama” i ,,pretorijanskim gardama.” Ne zaboravite da ,,oni” ne priznaju bilo što što je vezano za identitet Crnogoraca (jezik, crkvu i naciju) ali ni njenih manjebrojnih naroda ali itekao silno u državi koju ne priznaju žele vlast i žele biti na njenom čalu. Zato izbor proevropskog kandidata je pogled Crne Gore prema Evropi i svijetu, umjesto pogleda ,,njih”koji bi nas vodili u mračnjaštvo ideologija krvi i tla.
