Orden svetog vladike “Mardarija” ratnom zločincu Šešelju je dodijelila Eparhija novogračaničko-srednjezapadnoamerička SPC-a kojoj je sjedište u Chicagu. Odlikovanje mu je u nedjelju uručio bački vladika Irinej. To je Šešelju treće odličje neke eparhije SPC-a.
Šešelj je instrument velikosrpske, ekstremno nacionalističke, agresivno genocidne politike, koji je provodio režim Slobodana Miloševićeva.
Šešelj je direktno odgovoran za raspirivanje međunacionalnih tenzija i poticanje na činjenje zločina agresije i genocida koji su kasnije de facto i desili u BiH. Radi se o stravičnim zločinima agresije i genocida s ciljem kreiranja velike Srbije kao jedinstvenog političko, državnog koncepta etnički čistih teritorija rezervisanih isključivo za srpsko stanovništvo.
Šešelj je jedan od ključnih potstrekaća agresije i genocida.
Ovaj anticivilizacijski postupak SPC je samo još jedan dokaz da srpski nacionalisti i dalje istrajavaju na ostvarivanju i provođenju srpskog velikodržavnog projekta, uvjereni da će u promenjenim međunarodnim okolnostima realizovati nacistički i agresivno genocidni plan ujedinjenja svih srpskih zemalja, odnosno formiranje jedinstvene srpske države, velike Srbije. Projekat velike Srbije nije politički već zločinački, jer se on ostvarivao, ostvaruje i ostvarivaće se zločinima agresije i genocida. Taj projekat se realizirao, realizuje i realizovaće se najbrutalnijim agresivno genocidnim sredstvima. Radi se o opasnoj ideji srpskog identiteta kao jednoj od stubova velikosrpske ideologije koja se godinama ostvaruje sa tri ešelona: predstavnici srpske akademske zajednice, predstavnici srpskih političkih i crkvenih birokrata i srpska vojska, policija i paravojne formacije.
Da bi mobilizirali srpske mase, Šešelj i njegovi sljedbenici počeli su konstruirati nove ili oživljavati stare mitove koji su govorili o porijeklu i povijesti srpskog naroda kao starog i prethistorijskog, „nebeskog“ naroda. Zvanična srpska propaganda crpila je na izvorima srpske mistike po kojoj je srpski narod vječno mučeni i paćenički narod, narod žrtva, kome je sudbina dodijelila da ga ubija i uništava tko god stigne. Srpska propaganda mahala je kostima srpskih mučenika. Glavna Šešeljeva propagande bio je “preporod srpskog naroda“. Posebno je četnička nacionalistička propaganda glorificirala prošlost srpskog naroda, skidala odgovornost sa sebe zbog zločina koje su Srbi počinili nad drugima a samo veličala zločine koje su nad Srbima počinili drugi. Četnička propaganda govorila je o idealu velike Srbije, o tome kako je za Srbe u BiH domovina Srbija i kako ju oni iz historijskih i drugih razloga smatraju svojom domovinom. Zato se težilo autonomiji srpskog entiteta u BiH.
Prema višegodišnjim istraživanjima našeg Internacionalnog ekspertnog tima postoji odgovornost Srbije, koja je pravni sljedbenik prvo Jugoslavije, pa onda SRJ-a, te državne zajednice Srbije i Crne Gore, za agresije i genocid. To se kontinuirano negira. Svjedoci smo političkih i sudskih poziva da se prošlost zaboravi, odnosno da se gradi “blistava budućnost”, koja neće uopće podrazumjevati, istinu, pravdu, pomirenje, razgovor o žrtvama. Takva politika ima za posljedicu samo nove agresije i genocide, koji su se ciklično događali na ovim prostorima. Međunarodni pravni autoriteti trebaju shvatiti da su ratni zločinci još na slobodi. Samo na izgled preobraženi i dalje njeguju duhovnu prazninu koja ne voli borbu za istinu i pravdu, koja se odrekla ljudskih vizija i vrijednosti. Još smo daleko od toga da je veličina poraza oslobađanje od zla. Svijest o zločinu, priznavanje istine i pravde, katarza i duhovno čišćenje je uslov zajedničke budućnosti.
Anticiviliyacijsko odlikovanje ratnog zločinca je očigledna podrška počinjenim zločina, legitimizacija politike zločina, u ime koncepta koji se zvao “velika Srbija”, a danas zove “srpski svijet”.
Institut za istraživanje genocida, Kanada
